blog
| Supermaan - 1% - donderdag 9 april 2020 |
Dinsdag op woensdagnacht 8 april was het dan zover: Supermááááááán. De maan stond toen het dichtste bij de aarde in dit kalenderjaar.
Maar ach, ik was een avond later. De volle supermaan was inmiddels geen supermaan meer. Eén hele procent is deze afgenomen. Het leek me wel een keer leuk om de maan te fotograferen.
Met mijn grootste lens krijg ik de maan behoorlijk in beeld, de teleafstand is omgerekend naar het analoge tijdperk ruim 1300mm.
Ik zal niet te ver uitwijden over de maan, maar een aantal wetenswaardigheden lijken me leuk te melden. De donkere plekken op de maan noemt men zeeen. Vroeger dacht men dat het echt zeeen waren. Inmiddels weten we dat het vulkanische vlakten zijn, opgebouwd uit basalt.
Alle zeeen hebben een naam, vaak erg mooie: Zee van de Onschuld, Zee van de Nectar, Zee van de Wolken, Bedaarde Zee.
De zee helemaal aan de bovenkant van de maan is de Zee van Crises, ofwel de Zee der Gevaren. Om een indruk van afmetingen te geven: deze zee heeft een diameter van iets meer dan 600km.
Het was in juli 1969 dat de eerste mens voet op de maan zette. Dit gebeurde bij de rode ster hieronder op de foto, op de Zee van de Rust.
Het was Neil Armstrong, die de legendarische woorden sprak: "That's one step for a man, one giant leap for mankind".
Na het opbergen van mijn apparatuur gezellig met twee boswachters gesproken, die aan het surveilleren waren.
