blog
| Winter in het Leuvenumse bos - maandag 1 maart 2021 |
Vandaag, 1 maart, is de meteorologische lente begonnen. Wat was het een rare februari maand: van dik 10 graden onder nul met een pak sneeuw tot bijna 20 graden boven nul met bloeiende krokussen.
Corona-tijd.
In het weekend is het erg druk met mensen in de bossen. Een aantal maanden geleden heb ik op een mooie zondag auto's geteld op de parkeerplaats van het Leuvenumse bos. Het waren er meer dan 100. Geen aardigheid aan.
En daar sta ik dan midden in de week met de auto om een uur of tien op dezelfde parkeerplaats. Een flink pak sneeuw, vijf graden onder nul, niet zo veel wind gelukkig. Waar zal ik de auto parkeren? Keuze te over: ik ben de enige op de parkeerplaats. Het bos is vandaag voor mij!
Wat een rust, wat een stilte. Het bos is wit. In het bos ligt een dik pak sneeuw van een centimeter of twintig. De enige donkere plekken op de bodem zijn gemaakt door de wilde zwijnen. Ze hebben de sneeuw omgewoeld op zoek naar voedsel. Ze zijn flink tekeer gaan. De zangvogels zijn er erg blij mee: pimpelmezen, koolmezen, zwarte mezen, merels, vinken en kepen kunnen nu voedsel vinden tussen de vrij gekomen bladeren en aarde. Erg mooi om te zien.
Overal in het bos zie ik sporen van dieren. Wat loopt hier veel rond wat ik nu niet zie. Mensensporen zijn amper te vinden en mensen tegenkomen gebeurt helemaal niet. Ik heb ruim drie uur kunnen rondlopen zonder iemand gezien te hebben. Ik zie veel sporen van dieren in de buurt van de beek. Waar ik een bruggetje moet zoeken om naar de andere kant van de beek te komen, pakken de dieren het een stuk slimmer aan. Ongeveer de helft van de over de beek gevallen bomen dient als natuurlijke brug. De pootafdrukken verraden de oversteekplaatsen.
Het was een mooie dag en wat mij betreft blijft de sneeuw nog lang liggen.
